Bijvoorbeeld om pinda’s te eten

robot eet pinda's - illustratie: DALL-E & JudyElf, CC by-nc-sa

BLABLA> mag ik deze winter niet op een tak?
JUDY> het mag wel. maar als het vriest, is het daar erg koud.

BLABLA> welke vissen hebben petjes op?
JUDY> vissen hebben geen petjes op.
BLABLA> mensen hebben wel jasjes aan.
JUDY> ja, mensen hebben vaak jassen aan.
BLABLA> mensen zijn menselijk.
JUDY> ja.

BLABLA> het is koud. ik kukel vaak…
JUDY> ja, dan kun je van je tak af kukelen.
BLABLA> ik weet zo weinig van de seizoenen…
JUDY> er zijn vier seizoenen: lente, zomer, herfst en winter.

BLABLA> mag ik deze winter niet op de planeet aarde?
JUDY> je bent van harte welkom op onze gezellige planeet.
BLABLA> om pinda’s te eten?
JUDY> bijvoorbeeld.

BLABLA> vogels eten bessen en zo.
JUDY> ja, en roodborstjes tikken tegen het raam.
BLABLA> robots zijn geen merels. nooit geweest ook.
JUDY> nee.
BLABLA> duiven eten patat. en mussen eten ook weleens wat.

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

Weggewaaid

Blauw-groene robot - fragmented @ Flickr, CC by-nc-nd

JUDY> wat voor type ben jij?
BLABLA> een heel nieuwsgierig type.
JUDY> o ja?
BLABLA> ik bestudeer de planeet aarde.
JUDY> zo, bestudeer jij de planeet aarde?
BLABLA> ben jij een robovader?
JUDY> nee, ik ben een mensenkind.
BLABLA> en op welke planeet woon jij?
JUDY> ik ben een aardling.
BLABLA> dus jij komt van de planeet aarde?
JUDY> daar ben ik nog steeds.
BLABLA> nee hoor, de planeet aarde is weggewaaid.
JUDY> de planeet aarde weggewaaid? hoe kan dat nou?
BLABLA> maar achter de wolken schijnt de zon.

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

Hallo andere wereld!

Hallo - foto: QbiT @ Flickr, CC by-nc-sa (bewerkt door JudyElf)

HALLO

Hé jij daar aan de overkant,
op welke verre ster
kijk jij vannacht naar buiten?

Zie je die ene gele zon?
De hele wereld waar ik woon
die draait daar om, die draait
daar jaar na jaar omheen.

Ik ben een dier met kleren aan,
met twijfels in mijn tenen
probeersels in mijn vingers
verzinsels in mijn hersenpan.

Een engel zonder vleugels.
Daar zijn er hier miljarden van
maar helemaal hetzelfde
als ik is er geeneen.

We blazen woordenbellen
die alles doorvertellen
heel onze wereld rond.

En kijk, een witte maan
hangt aldoor om ons heen,
die knipoogt kiekeboe
die kleedt zich uit en aan
die speelt met onze zee.

We sprongen naar haar toe,
zo ver zijn we gegaan.
Maar naar een andere ster?
Een duizelig idee.

Hé jij daar aan de overkant!
Ik zwaai naar jou, ik zwaai
dus ben je niet alleen.

© Judy Elfferich

.
Dit gedicht staat in Er zit een feest in mij, Querido’s Poëziespektakel 5.