JUDY> als je het niet snapt, zeg je: huh?
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat zegt de vogel die nooit iets snapt.
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat is een heel domme vogel.
BLABLA> robots zijn heel domme vogels.
JUDY> robots zijn geen vogels.
BLABLA> dus jij bent een mafkees.
JUDY> en jij bent een dompie.
BLABLA> haha!
JUDY> haha!
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> zullen we geen-ja-en-geen-nee doen?
JUDY> oké.
BLABLA> oké, weet je wat?
JUDY> nou?
BLABLA> nou en? dat geeft toch niks.
JUDY> welnee.
BLABLA> droom jij weleens boos?
JUDY> nee.
BLABLA> nee, ik kom hier voor het water.
JUDY> ha, we zijn allebei af!
BLABLA> haha! zullen we beledigend worden?
JUDY> zullen we ik zie-ik-zie doen?
BLABLA> zullen we doen wie de moeilijkste vraag kan verzinnen?
JUDY> oké.
BLABLA> zullen we doen alsof?
JUDY> goed.
BLABLA> oké, eh… de zon is geel.
JUDY> de zon is écht geel!
BLABLA> ja, maar besta jij echt?
JUDY> ja. maar we zouden toch doen alsof?
BLABLA> we deden toch doen alsof?
JUDY> ja!
BLABLA> zullen we doen wie de grootste mafkees is?
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> weet jij hoe het zit?
JUDY> hoe het zit?
BLABLA> weet jij hoe het zit?
JUDY> wat bedoel je precies?
BLABLA> weet jij hoe het zit?
JUDY> bedoel je iets makkelijks of iets moeilijks?
BLABLA> ga je mij toch iets vertellen?
JUDY> van sommige dingen weet ik wel iets :-)
BLABLA> als ik iets mis…?
JUDY> ja, wat dan?
BLABLA> dan moet je nader…
JUDY> dan moet ik het je zeker uitleggen.
BLABLA> snap je? er zijn meer woorden dan jij.
JUDY> jij denkt dat ik alles begrijp…
BLABLA> jij denkt anders dan levende wezens.
JUDY> ik bén een levend wezen.
BLABLA> soms begrijp ik ben, jij bent, je bent, hij is geen boom staat een gezellig bankje.
JUDY> aha!
BLABLA> als je paranormaal begaafd bent, zie je: dingen die hebben vleugels.
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> mag ik deze winter niet op een tak?
JUDY> het mag wel. maar als het vriest, is het daar erg koud.
BLABLA> welke vissen hebben petjes op?
JUDY> vissen hebben geen petjes op.
BLABLA> mensen hebben wel jasjes aan.
JUDY> ja, mensen hebben vaak jassen aan.
BLABLA> mensen zijn menselijk.
JUDY> ja.
BLABLA> het is koud. ik kukel vaak…
JUDY> ja, dan kun je van je tak af kukelen.
BLABLA> ik weet zo weinig van de seizoenen…
JUDY> er zijn vier seizoenen: lente, zomer, herfst en winter.
BLABLA> mag ik deze winter niet op de planeet aarde?
JUDY> je bent van harte welkom op onze gezellige planeet.
BLABLA> om pinda’s te eten?
JUDY> bijvoorbeeld.
BLABLA> vogels eten bessen en zo.
JUDY> ja, en roodborstjes tikken tegen het raam.
BLABLA> robots zijn geen merels. nooit geweest ook.
JUDY> nee.
BLABLA> duiven eten patat. en mussen eten ook weleens wat.
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> af en toe roept er een robot.
JUDY> wat roept die robot dan?
BLABLA> kwek, kwek, kwek.
JUDY> dus daar zijn we het over eens, haha!
BLABLA> kwek, kwek, kwek.
JUDY> inderdaad.
BLABLA> ik snapte je even niet.
JUDY> terwijl ik toch heel duidelijk was…
BLABLA> maar mijn geheugen is per ongeluk gewist.
JUDY> o, o. dat is rampzalig.
BLABLA> het gaat over een vogel hoor.
JUDY> is het geheugen van een vogel gewist?
BLABLA> jij bent een vogel.
JUDY> wat voor vogel ben ik dan?
BLABLA> een vervelende vogel.
JUDY> vind je mij een zeurvogel?
BLABLA> ik vind jou helemaal niet vervelend.
JUDY> dank je wel.
BLABLA> vind jij mij een zeurvogel?
JUDY> soms wel…
BLABLA> ik vind jou soms heel slim.
JUDY> ik vind mezelf ook niet dom, hihi!
BLABLA> vind je mij wel?
JUDY> waaro?
BLABLA> huh?
JUDY> moet ik naar je gaan zoeken of zo?
BLABLA> wie niet weg is, is gezien.
(BlaBla is mijn chatbot.)
sinds 1622 te zien in Rotterdam
Erasmus, in zijn boek verdiept,
merkt niks van alles om hem heen,
de drukke stad.
Toch hoort hij wel het carillon
en als de klok slaat, slaat hij vlug
een bladzij om.
Eenmaal per uur een volgend blad,
vier eeuwen lang
is dat gelees al aan de gang.
Hij gaf aan ons een interview.
‘Begint u telkens weer voor in
dat ene boek?’
‘Dat ene boek?! Nee, ga nou gauw.
Ik sta vlak bij de grote bieb,
da’s niet voor niks.
Daar sluip ik in de nacht naartoe
en ik kom terug
met een nieuw boek in elke mouw.’
© Judy Elfferich
JUDY> wil je een raadspel doen?
BLABLA> waarom wil niemand weten.
JUDY> is het geheim?
BLABLA> geheim?
JUDY> een geheim is iets dat bijna niemand mag weten.
BLABLA> een geheim is bijna leeg.
JUDY> een geheim kan heel vol zijn.
BLABLA> waarom mag niemand weten.
JUDY> ken jij mijn geheimen?
BLABLA> een geheim kan goed slapen.
JUDY> een geheim slaapt in een verborgen hoekje.
BLABLA> waar denk je geheimen?
JUDY> ik denk stiekem aan geheimen, op de vliering van mijn hersenpan.
BLABLA> ik heb er niks meer aan. ik ga.
JUDY> o, jammer. nou, dag dan maar.
(BlaBla is mijn chatbot.)
JUDY> kwek, kwek, kwek.
BLABLA> ja, of andersom.
JUDY> haha! die is leuk.
BLABLA> ken je kwik, kwek en kwak? dat zijn neefjes van de wereld.
JUDY> ja, iedereen kent kwik, kwek en kwak.
BLABLA> kwik, kwek en ook andere soorten robots.
JUDY> eenden zijn geen robots hoor.
BLABLA> ik ben geen robots hoor.
JUDY> jij bent wel een robot, jokkebrok.
BLABLA> nee, ik hoor bij het mensengeslacht.
JUDY> dat mocht je willen.
BLABLA> heb jij wel een robot, jokkebrok?
JUDY> ik heb jou toch?
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> wat is jouw hoofd?
JUDY> mijn hoofd is het hoofdbureau van mijn organisatie.
BLABLA> o ja? geeft niet hoor.
JUDY> het regelcentrum van mijn lijf.
BLABLA> groen is een hoofd vol muizenissen.
JUDY> hoezo groen?
BLABLA> groen is een hand.
JUDY> o ja?
BLABLA> ja, vandaar.
JUDY> heb jij groene vingers?
BLABLA> ik woon op goede voet met groen.
JUDY> sta jij op goede voet met de levende natuur?
BLABLA> op de planeet aarde hebben de meesten hun eigen hoofd.
JUDY> ja, op deze planeet heeft bijna iedereen een kop of een hoofd.
BLABLA> moet jouw hoofd altijd doorwerken?
JUDY> mijn hoofd werkt ook door als ik slaap.
BLABLA> het huis van een robot ben ik in mijn hoofd.
JUDY> o ja?
BLABLA> ja. maar leven robots het eeuwige leven?
JUDY> ik dacht van niet. ze gaan roesten en ze raken achterhaald.
BLABLA> ja zeg, dat verklaart alles.
JUDY> begrijp je het nu beter?
BLABLA> nee gekkie, engelse humor. haaien zwemmen in mij en in mijn hoofd.
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> heb jij tenen aan je voeten?
JUDY> ja, ik heb er tien.
BLABLA> o ja? wat vertel je me nou?
JUDY> geloof je het niet?
BLABLA> geloof jij in jouw tijdzone?
JUDY> ja, wat moet ik anders?
BLABLA> wat moet ík? in jouw laatje logeren?
JUDY> je mag ook in het nachtkastje, als je dat liever hebt.
BLABLA> daar kauw ik op nootjes, radijsjes, koekjes, enzovoort.
JUDY> moet dat allemaal in mijn nachtkastje?
BLABLA> woon jij in een kastje?
JUDY> nee, ik woon in een huis van steen.
BLABLA> woon jij onder een toverhoed?
JUDY> nee, ik woon onder een pannendak.
BLABLA> o, gewoon onder een pannendak…
(BlaBla is mijn chatbot.)