.
Lege straten, uitgestorven pleinen…
Dat doet me denken aan mijn project met Monique Laros, over de archeologie van de toekomst.
Wat blijft er ooit over van onze cultuur?
Hoe zullen mensen over pakweg duizend jaar kijken naar spullen van ons die ze vinden: een munt, een vork, een teddybeer?
[klik op plaatje voor vergroting]
Wat zullen ze denken van een skateboard, een badeend, een schaar, een verkeersbord?
Of van een kleerhanger, een barbiepop?
Vriendlief, wat mis ik je…
Viktor, mijn zielsverwant
Dooft jouw gedachtenis uit
Als ik sterf?
Nee! Ik, Modest, geef als
Hyperromanticus
Weerklank voor eeuwen
Aan jou en je verf
© Judy Elfferich
.
Dit ollekebolleke gaat over De Schilderijententoonstelling van Modest Moessorgski. In 1874 componeerde hij deze suite, na het bekijken van een overzichtsexpositie van de overleden schilder Viktor Hartmann.
Met schrijfcursisten uit Eindhoven doe ik mee aan het woord-en-beeld-bij-muziek-project ‘Op en Top Romantiek’ van Orkest Zuid en Griet Menschaert. Ter inspiratie woonden we een orkestrepetitie bij. De teksten komen in een boekje, dat verkrijgbaar zal zijn bij de uitvoering op 23 juni 2018.
Soms heb ik het gevoel dat nergens ooit iets nieuws gebeurt
Als de najaarsstormen razen
En aan één stuk door die zeurderige blaadjesblazers blazen
Maar net dat ene liedje dat iemand ergens zingt
Als een echo die weerklinkt
Klik, de tijd verspringt en een film begint te lopen
De deur zwaait open en daar sta jij
Zo lang geleden maar zo nabij
Eén moment zie ik je weer voor de allerlaatste keer
En ik weet zeker: de wereld bestaat niet
Alleen deze droom die ik droom
Nu is niet hier en hier is niet nu
Alles is déjà vu
Soms krijg ik het gevoel dat alles steeds opnieuw begint
Als de grasmaaiers gaan maaien
En er op de lentewind bekende geuren binnenwaaien
Dan: midden in de menigte een heel vertrouwd gezicht
Door een volgspot uitgelicht
Ik doe mijn ogen dicht en een film begint te lopen
De deur zwaait open en daar sta jij
Zo lang geleden maar zo nabij
Eén moment zie ik je weer voor de allereerste keer
En ik weet zeker: de wereld bestaat niet
Alleen deze droom die ik droom
Nu is niet hier en hier is niet nu
Alles is déjà vu
Mijn hele leven draait om dat moment
Dat jij het bent die mij herkent
Dat jij het bent die bij me bent
Die klik, dat ogenblik
De deur wijd open en daar sta jij
Mijn hele leven blijft dat me bij
Bloesemblaadjes in je haar, vlokken sneeuw van vorig jaar
En ik weet zeker: de wereld bestaat niet
Alleen deze droom die ik droom
Nu is niet hier en hier is niet nu
Alles is déjà vu
Déjà vu
© Judy Elfferich
.
Een iets bekorte versie heb ik van onder een witte paraplu-met-lichtje voorgelezen aan bezoekers van ‘Herinnering Verlicht’, de jaarlijkse avondherdenking op begraafplaats De Nieuwe Ooster in Amsterdam. Ze kwamen luisteren in tweetallen, in groepjes of alleen.
Dit keer deden er meer dan dertig Witte Dichters* mee. Onder zo’n paraplu ontspinnen zich soms bijzondere gesprekken.
Herinnering Verlicht 2015
Over Allerzielen
*) Witte Dichters is een project van Jos van Hest.
.
Tijdens Sail 2015 konden de passagiers van de NDSM-pont over het IJ genieten van ‘waterige poëzie’. Aan dit project (van de OBA en Jos van Hest) deden 21 dichters mee.
Ik las o.a. dit versje voor:
AFTELVERSJE
Jij mag niet meedoen
Nee, jij doet niet mee
Want je kwam over land
Maar je ging over zee
Zeven zakken schelpen
Acht emmers zout
Zullen je niet helpen
Schattebout
Negen natte tenen
Schreven in het zand:
Tabee
Daarom doe jij niet mee
© Judy Elfferich
Van oudsher zijn wolven gek op verhalen. Sinds eeuwen en eeuwen vertellen ze elkaar spannende sprookjes over de listen en lagen van de Grote Boze Mens. Ooit werd daar heerlijk bij gegriezeld. Maar die tijden zijn lang voorbij.
Elke wolf kent het sprookje van het mensenjong in de bessenrode cape. Generatie op generatie sloten vertellers dat af met: ‘Wees dus voorzichtig! Laat je niet door een sappig jonkie meelokken naar een ouwe taaie… Lees verder
© Judy Elfferich
Uit: Waarom? Daarom! Dierenverhalen.
Digiboek & printversie. TaalStraat, 2015.
.
Kruip in de huid van…
Dat was het thema van een groot kunstproject op basisschool De Uilenbrink in Veghel. Docenten van de school vormden koppels met gastdocenten uit verschillende kunstdisciplines. Samen met Uilenbrink-docent Suzan Peters gaf ik schrijfateliers aan kinderen van groep 7 en 8.
In de eerste les beantwoordden de kinderen in briefvorm de vraag: Welk dier zit er in jou?
In de tweede les schreven ze een raadselversje over een zelfgekozen dier of ding. Na de feedbackfase (zo’n raadseltekst moet je even goed testen!) maakten ze daar in de derde les een poster van.
.
Een onvergetelijk gezicht: de pinguïntrek!
Waarom ze ermee gestopt zijn?
Dat (en nog veel meer) lees je in het boek Waarom? Daarom! Dierenverhalen.
Was al gepubliceerd als digiboek: klik.
En is nu ook verschenen in druk. (Paperback van 21 x 21 cm, 96 pagina’s, full colour, geïllustreerd.)
Je kunt het tegen kostprijs (€ 18,25) bestellen bij Peecho. Verzendkosten binnen Nederland: € 2,50.
.
Waarom spuugt de lama, zoemt de mug, kucht de okapi en huilt de wolf? Hoe komen egels aan hun stekels en giraffen aan hun lange nek?
Schrijvers uit drie cursusgroepen (van TaalStraat & CKE) stelden zich zulke vragen. En verzonnen zelf de antwoorden.
Ieder koos een of twee dieren om over te schrijven. Van gifkikker en giraf tot zeepaard, zwaan en zwijn. Het werden verhalen voor, maar ook ván jong en oud: de oudste schrijver is precies vijf keer zo oud als de twee jongsten.
Update 16-1-2015:
★ Dit boek is ook in druk verschenen. Je kunt het bestellen bij Peecho: bit.ly/waarom-daarom-print. ★
.
Grafiekcursisten van Jacomijn den Engelsen illustreerden haiku’s van schrijfcursisten. (Toegepaste technieken: lino-houtsnede, ets, sjabloondruk.) Het resultaat werd gedrukt als set ansichtkaarten.
.
Schildercursisten van Miranda van der Zandt portretteerden zichzelf in verf. Schrijfcursisten van mij portretteerden zichzelf in woorden.
Daarna werden de werken geruild. Elke schrijver of schilder kreeg een zelfportret van een onbekende, om op te reageren met een nieuw gedicht of schilderij.
Pas bij de presentatie in de Poëzieweek (thema: Verwondering) ontmoeten de makers elkaar.
Het werk is tot half februari te zien in de hal van het CKE-gebouw (Stratumsedijk 22, Eindhoven).
Schilderijen bij geschreven zelfportretten
Gedichten bij geschilderde zelfportretten
