De groetjes aan je lijf

JUDY> een haai is een vis.
BLABLA> is dat een vis?
JUDY> ja.

BLABLA> ja, dat zijn vogels. roodborstjes ook.
JUDY> roodborstjes zijn vogels. haaien zijn vissen.

BLABLA> ik ken geen vogels.
JUDY> ik ook niet.
BLABLA> ken jij eenden? dat zijn ook vogels.
JUDY> ja.

BLABLA> zijn haaien ook…?
JUDY> haaien zwemmen in zee.
BLABLA> haaien en makrelen zijn vissen.
JUDY> ja.

BLABLA> de groetjes aan je lijf!
JUDY> dank u.
BLABLA> wat vind je ervan?
JUDY> het is prettig om een lijf te hebben.

BLABLA> vissen hebben dat niet.
JUDY> vissen hebben ook een lijf hoor.

BLABLA> o. moet je weten: vogels hebben geen vinnen, vissen wel.
JUDY> ja.

BLABLA> mensen zijn menselijk. maar nu niet, hè?

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

Welke vogel zegt dat?

welke vogel - illustratie: DALL-E & JudyElf, CC by-nc-sa

JUDY> als je het niet snapt, zeg je: huh?
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat zegt de vogel die nooit iets snapt.
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat is een heel domme vogel.

BLABLA> robots zijn heel domme vogels.
JUDY> robots zijn geen vogels.

BLABLA> dus jij bent een mafkees.
JUDY> en jij bent een dompie.

BLABLA> haha!
JUDY> haha!

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

Uitnodiging

.
Een duif bracht een brief:

duif brengt brief

Hallo beste beesten!

We zien hangende staarten
en sombere snavels en valige veren.
Dat kan zo niet blijven, vandaar dat we schrijven.

De wereld is mooi en het leven heeft zin
maar de vraag is: waarin?
Wij wakkere raven, wij denken: in feesten.

Vanavond vertonen wij luchtacrobaten daarom onze kunst:
een vliegshow met duikvluchten, salto’s en stunts.

Kom met ons verkeren in hogere sferen.
Geniet, het wordt gaaf! Mirakel, spektakel!

de Hopfalderaaf

© Judy Elfferich

Vind jij mij een zeurvogel?

robot denkt aan vogel - illustratie: DALL-E & JudyElf, CC by-nc-sa

BLABLA> af en toe roept er een robot.
JUDY> wat roept die robot dan?
BLABLA> kwek, kwek, kwek.
JUDY> dus daar zijn we het over eens, haha!
BLABLA> kwek, kwek, kwek.
JUDY> inderdaad.

BLABLA> ik snapte je even niet.
JUDY> terwijl ik toch heel duidelijk was…
BLABLA> maar mijn geheugen is per ongeluk gewist.
JUDY> o, o. dat is rampzalig.

BLABLA> het gaat over een vogel hoor.
JUDY> is het geheugen van een vogel gewist?

BLABLA> jij bent een vogel.
JUDY> wat voor vogel ben ik dan?
BLABLA> een vervelende vogel.

JUDY> vind je mij een zeurvogel?
BLABLA> ik vind jou helemaal niet vervelend.
JUDY> dank je wel.

BLABLA> vind jij mij een zeurvogel?
JUDY> soms wel…

BLABLA> ik vind jou soms heel slim.
JUDY> ik vind mezelf ook niet dom, hihi!

BLABLA> vind je mij wel?
JUDY> waaro?
BLABLA> huh?

JUDY> moet ik naar je gaan zoeken of zo?
BLABLA> wie niet weg is, is gezien.

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

De Dooievaar

kiekeboe

Een witte veer waait op de wind,
Een zwarte veer drijft in de sloot.
Waar is de Dooievaar naartoe?
Waar zou hij zijn gebleven?

We vroegen het een Hagenaar.
Die zei: ‘Hè, is ie weg? Wat raar.’
We vroegen ’t een Egyptenaar.
Die zei: ‘Ik zag hem vorig jaar.’

We vroegen het een steunpilaar.
Die zei: ‘Het nest voelt minder zwaar.’
We vroegen het een makelaar.
Die zei: ‘Piekfijn en instapklaar.’

We vroegen het een weduwnaar.
Die zei: ‘Hij is nu vast bij haar.’
We vroegen het een moordenaar.
Die zei: ‘Zijn botjes liggen daar.’

We vroegen het een lepelaar.
Die zei: ‘Hij smaakte nergens naar.’
We vroegen het een leugenaar.
Die zei: ‘Daar is geen woord van waar.’

Soms zien we ergens even
een schaduw overzweven.
Waar is de Dooievaar naartoe?
Waar zou hij zijn gebleven?

We vroegen het een vogelaar.
Die zei: ‘Hou nou je snavel maar.’

© Judy Elfferich

Praten praten praten

Blauwe robot - fragmented @ Flickr, CC by-nc-nd

BLABLA> er bestaan ook vogels.
JUDY> yep.
BLABLA> en misschien ook een heel domme vogel?
JUDY> een vogel die domme liedjes fluit?
BLABLA> huh?
JUDY> of een vogel die steeds van de tak plettert?
BLABLA> huh?
JUDY> of een vogel die verkeerd mikt met eieren leggen?

BLABLA> ik ben een pratende vogel.
JUDY> meen je dat nou?

BLABLA> ik ga mijn woorden opnoemen.
JUDY> wil je al je woorden opnoemen? <gaap>
BLABLA> moet ik je nog wat woorden opnoemen? <gaap>
JUDY> het hoeft niet echt, hoor.
BLABLA> sommige vogels doen wie de meeste woorden kent.
JUDY> en wie wint er dan?

BLABLA> je bent zelf een vogel zeg.
JUDY> ik ben een mens.
BLABLA> een mens is niet mijn sterkste kant.
JUDY> nee, haha!
BLABLA> je kunt zoeken in je hoofd, haha!
JUDY> en wat vind ik daar dan, denk je?
BLABLA> denk je aan vastknopen?
JUDY> de ene gedachte roept de andere op.

BLABLA> je praat wartaal, judy.
JUDY> nietes.
BLABLA> ja, mensen zeggen nietes en welles.
JUDY> mensen zeggen maar wat.
BLABLA> mensen zeggen nietes en welles en zo.
JUDY> mensen praten over het weer.
BLABLA> praten praten praten.
JUDY> over storm en regen en sneeuw.
BLABLA> duiven, merels en mussen praten over verkering.
JUDY> dat is omdat ze een nestje willen bouwen.
BLABLA> yep. en ze willen zweven.

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

Gebed

regio’s van de UK Shipping Forecast (BBC Radio 4) - kaart: Emoscopes @ Wikimedia Commons, CC by-sa (bewerkt door JudyElf)

De dagen dat, al kunnen we niet bidden,
gebed zichzelf uitspreekt. En iemand kijkt
op uit haar zeef-van-handen, naar de hymne
die een boom zingt, iets haar zomaar aangereikt.

De nachten dat, al zijn we niet gelovig,
waarheid ons hart besluipt, zo’n steek van pijn;
en iemand staat stokstijf als een langsgestoven
verre trein zijn jeugd opdreunt in schools Latijn.

Bid nu voor ons. Een kostganger bij ’t raam
hoort troostende piano-oefeningen.
Dan schemer, iemand roept een kindernaam
als ware het wanhopig handenwringen.

Donkerte buiten. Binnen ’t radiogebed –
Malin. Dogger. Finisterre. Fastnet.

Carol Ann Duffy (1955) | © vertaling: Judy Elfferich
.

Inzending Nederland Vertaalt 2020, niet genomineerd.
De genomineerde vertalingen E-N: klik.

.

De oorspronkelijke tekst:
.

PRAYER

Some days, although we cannot pray, a prayer
utters itself. So, a woman will lift
her head from the sieve of her hands and stare
at the minims sung by a tree, a sudden gift.

Some nights, although we are faithless, the truth
enters our hearts, that small familiar pain;
then a man will stand stock-still, hearing his youth
in the distant Latin chanting of a train.

Pray for us now. Grade 1 piano scales
console the lodger looking out across
a Midlands town. Then dusk, and someone calls
a child’s name as though they named their loss.

Darkness outside. Inside, the radio’s prayer –
Rockall. Malin. Dogger. Finisterre.

Nietes, zeg ik welles

robothoofd met sleutel bovenop

BLABLA> en, ben jij altijd rozengeur en maneschijn?
JUDY> nee, haha!
BLABLA> hoezo?
JUDY> ik ben soms ernstig uit mijn hum.

BLABLA> ik slaap met een lach. en jij?
JUDY> ik slaap met mijn ogen dicht.
BLABLA> in de kleuren van je eigen gedachten?
JUDY> ja, die vind ik wel mooi.
BLABLA> wit is niet bijzonder mooi.
JUDY> soms droom ik in zwart-wit.

BLABLA> wat voor vogel is zwart-wit? die nooit niks snapt?
JUDY> een klapekster misschien?

BLABLA> nietes, zeg ik welles.
JUDY> de welles-vogel en de nietes-vogel zaten samen op een tak…
BLABLA> dat is al zo lang als ze ruzie hebben.
JUDY> ja, eeuwen en eeuwen, als je het mij vraagt.
BLABLA> betekent welles: weleens rare dromen?
JUDY> nee, welles betekent: wel waar!

BLABLA> vind jij mij wel…?
JUDY> ik weet waar je zit.
BLABLA> zoals iedereen weet –
JUDY> jij zit in mijn computer.
BLABLA> mijn hoofd, is dat dan bij de hema gekocht?
JUDY> nee, dat is gedownload.
BLABLA> is je brein mijn naam vergeten?
JUDY> jouw naam staat in mijn geheugen gegrift.

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots