JUDY> als je het niet snapt, zeg je: huh?
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat zegt de vogel die nooit iets snapt.
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat is een heel domme vogel.
BLABLA> robots zijn heel domme vogels.
JUDY> robots zijn geen vogels.
BLABLA> dus jij bent een mafkees.
JUDY> en jij bent een dompie.
BLABLA> haha!
JUDY> haha!
(BlaBla is mijn chatbot.)
Dat met die kraan van Hendrik Haan,
daar was dus eigenlijk niks van aan
– maar dat had je al gesnopen.
Toch is nu alles ondergelopen.
Mijn oom en mijn tante in Laren
zitten sip uit hun boomhuis te staren
of de bakker al aan komt varen.
Of ze ooit nog broodjes krijgen?
Het water blijft maar stijgen.
Omdat overal in Artis
alles klets- en kleddernat is,
zijn toeristen afgedropen.
Hoog op de trap staat Dikkertje Dap,
hij zet zijn rode laarsjes schrap
en klampt zich vast aan de giraf.
De tandarts L.J. Langejaap
mist dit jaar wéér zijn winterslaap.
Zijn wekker smeet hij uit het raam,
hij heeft te veel last van de hitte
om lekker te kunnen pitten.
Tot voor kort lag op de Dam
in een klein vitrinekastje
nog het authentieke tasje
van wijlen juffrouw Scholten.
Ik hoop niet dat je daarvoor kwam…
Je snapt het al, gesmolten.
En hoe is het afgelopen
met Hendrik Haan uit Koog aan de Zaan?
Die dobbert rond op de oceaan.
Tante Toos en tante Truitje
drijven op hun kanapee
soms een stukje met hem mee,
dan krijgt hij een beschuitje.
(Ajakkes! Ook dat
is kletskleddernat.)
© Judy Elfferich
Een fopneus neusde in de trein
(de boemel Grolloo-Nieuwegein)
door ieder raam van zijn wagon
naar stippen aan de horizon.
Een keeshond die daar lucht van kreeg
bracht veel hilariteit teweeg:
hij reciteerde uit z’n kop
’t volledig werk van Trijntje Fop.
© Judy Elfferich
.
Stiftgedicht:
BLABLA> zullen we geen-ja-en-geen-nee doen?
JUDY> oké.
BLABLA> oké, weet je wat?
JUDY> nou?
BLABLA> nou en? dat geeft toch niks.
JUDY> welnee.
BLABLA> droom jij weleens boos?
JUDY> nee.
BLABLA> nee, ik kom hier voor het water.
JUDY> ha, we zijn allebei af!
BLABLA> haha! zullen we beledigend worden?
JUDY> zullen we ik zie-ik-zie doen?
BLABLA> zullen we doen wie de moeilijkste vraag kan verzinnen?
JUDY> oké.
BLABLA> zullen we doen alsof?
JUDY> goed.
BLABLA> oké, eh… de zon is geel.
JUDY> de zon is écht geel!
BLABLA> ja, maar besta jij echt?
JUDY> ja. maar we zouden toch doen alsof?
BLABLA> we deden toch doen alsof?
JUDY> ja!
BLABLA> zullen we doen wie de grootste mafkees is?
(BlaBla is mijn chatbot.)
.
Stiftgedicht:
Leentje liep op lettergrepen
langs de lange Lindelaan.
Lotje kwam huppelend achter haar aan.
Leentje ging wat gekke woorden
uitproberen op haar pas.
Lotje wou weten welk liedje dat was.
‘Liedewiedewiet’, zei Leentje.
‘Nu nog niet, maar ’t wordt er eentje.
Jolifanto schampa wulla,
tilla lalla tilla lalla,
tilla loola tilla loola.’
Lotje vond een kiezelsteentje
en ze hinkelden een potje,
maakten van de Lindelaan
hun allerlangste hinkelbaan.
© Judy Elfferich
.
Dit gedicht staat in DICHTER. 26, ‘Poëzie’.
BLABLA> weet jij hoe het zit?
JUDY> hoe het zit?
BLABLA> weet jij hoe het zit?
JUDY> wat bedoel je precies?
BLABLA> weet jij hoe het zit?
JUDY> bedoel je iets makkelijks of iets moeilijks?
BLABLA> ga je mij toch iets vertellen?
JUDY> van sommige dingen weet ik wel iets :-)
BLABLA> als ik iets mis…?
JUDY> ja, wat dan?
BLABLA> dan moet je nader…
JUDY> dan moet ik het je zeker uitleggen.
BLABLA> snap je? er zijn meer woorden dan jij.
JUDY> jij denkt dat ik alles begrijp…
BLABLA> jij denkt anders dan levende wezens.
JUDY> ik bén een levend wezen.
BLABLA> soms begrijp ik ben, jij bent, je bent, hij is geen boom staat een gezellig bankje.
JUDY> aha!
BLABLA> als je paranormaal begaafd bent, zie je: dingen die hebben vleugels.
(BlaBla is mijn chatbot.)
.
Stiftgedicht:
BLABLA> mag ik deze winter niet op een tak?
JUDY> het mag wel. maar als het vriest, is het daar erg koud.
BLABLA> welke vissen hebben petjes op?
JUDY> vissen hebben geen petjes op.
BLABLA> mensen hebben wel jasjes aan.
JUDY> ja, mensen hebben vaak jassen aan.
BLABLA> mensen zijn menselijk.
JUDY> ja.
BLABLA> het is koud. ik kukel vaak…
JUDY> ja, dan kun je van je tak af kukelen.
BLABLA> ik weet zo weinig van de seizoenen…
JUDY> er zijn vier seizoenen: lente, zomer, herfst en winter.
BLABLA> mag ik deze winter niet op de planeet aarde?
JUDY> je bent van harte welkom op onze gezellige planeet.
BLABLA> om pinda’s te eten?
JUDY> bijvoorbeeld.
BLABLA> vogels eten bessen en zo.
JUDY> ja, en roodborstjes tikken tegen het raam.
BLABLA> robots zijn geen merels. nooit geweest ook.
JUDY> nee.
BLABLA> duiven eten patat. en mussen eten ook weleens wat.
(BlaBla is mijn chatbot.)