Allerzielen

Allerzielen - foto: © Judy Elfferich

Soms loopt er door een drukke straat
ineens een oude kameraad
of reisgenoot.
Je weet zodra je hem begroet:
het kan niet dat ik hem ontmoet,
want hij is dood.

Eerst ben je nog een tijd verbaasd
omdat die levende toch haast
die dode was.
Heb je de zaak dan afgedaan,
dan komt er weer zo’n dode aan,
met flinke pas.

Thuis van het dodencarnaval
zie je de spiegel in de hal,
je schrik is groot:
die man daar in het spiegelglas,
met die bekende regenjas,
was die niet dood?

Willem Wilmink

.
over Allerzielen
over Willem Wilmink

♫ Pleisterlied

Blauwe pleister - foto: nichellestephens @ Flickr, CC by-nc-sa (bewerkt door JudyElf)
Kijk, zeiden alle kinderen op maandag in de gang:
Pepita heeft een grote blauwe pleister op haar wang

Ja, zei Pepita, kijk nog maar eens goed
Het doet ontzettend pijn en daaronder heb ik bloed
Au au au, wat doet dát zeer
Au au au, ja kijk nog maar een keer

Ze werden heel nieuwsgierig en ze riepen met z’n allen:
Hoe komt dat dan, Pepita, ben je soms gevallen?
Of kreeg je de bal tegen je wang aan bij het ballen?

Nee, zei Pepita, zo is het niet gegaan
Het komt doordat de bel ging en ik open heb gedaan
Daar stond op de stoep een grote boze reus
Hij was heel lang, dus ik was best bang
En die beet me in mijn neus
O nee, in mijn wang
Die reus, maar niet heus
Au au

Kijk, zeiden alle kinderen op dinsdag bij de gym:
Pepita heeft een grote gele pleister op haar kin

Ja, zei Pepita, kijk nog maar eens goed
Het doet ontzettend pijn en daaronder heb ik bloed
Au au au, wat doet dát zeer
Au au au, ja kijk nog maar een keer

Ze werden heel nieuwsgierig en ze riepen met z’n allen:
Hoe komt dat dan, Pepita, ben je soms gevallen?
Of kreeg je de bal tegen je kin aan bij het ballen?

Nee, zei Pepita, zo is het niet gegaan
Het komt doordat de bel ging en ik open heb gedaan
Daar stond op de stoep een wilde woeste draak
Een echte draak, dat gebeurt niet vaak
En die beet me in mijn neus
O nee, in mijn wang
O nee, in mijn kin
Daar beet ie zomaar in
Au au

Kijk, zeiden alle kinderen op woensdag in groep drie:
Pepita heeft een grote rode pleister op haar knie

Ja, zei Pepita, kijk nog maar eens goed
Het doet ontzettend pijn en daaronder heb ik bloed
Au au au, wat doet dát zeer
Au au au, ja kijk nog maar een keer

Ze werden heel nieuwsgierig en ze riepen met z’n allen:
Hoe komt dat dan, Pepita, ben je soms gevallen?
Of kreeg je de bal tegen je knie aan bij het ballen?

Nee, zei Pepita, zo is het niet gegaan
Het komt doordat de bel ging en ik open heb gedaan
Daar stond op de stoep een dikke bruine beer
Wat anders weer dan de vorige keer
En die beet me in mijn neus
O nee, in mijn wang
O nee, in mijn kin
O nee, in mijn knie
In deze, o nee die
Hi hi

Kijk, zeiden alle kinderen op donderdag op het plein:
Pepita is zo stil, wat zou er met haar zijn?
Ze werden heel nieuwsgierig en ze riepen met z’n allen:
Hoe kan dat nou, Pepita, ben je soms gevallen?
Of kreeg je een bal tegen je mond aan bij het ballen?
Ben je soms gebeten door een grote zwarte hond?

Num, zei Pepita, kum num mum um gum
Hum dum umzummum pum um dumummum hum um blum
Um um um, wum dum dúm zum
Um um um, jum kum num mum um kum

En weet je hoe het kwam dat niemand dat verstond?
Pepita had een grote groene pleister op haar mond

© Judy Elfferich

Zo maak je een liedje

.
Songwriter Monty Harper maakte een prezi* over het ontstaansproces van zijn liedje Super Scientist. Van idee tot eindresultaat. In tekst, beeld en geluid.

Klik op de pijl om de presentatie te starten. Kies dan (via More) voor Autoplay. (Of gebruik de pijlen, als je de gezongen gedeelten helemaal uit wilt horen.)

.
*) presentatie in Flash; alle informatie staat in één vlak en wordt achtereenvolgens getoond door in- en uitzoomen.

BAH, zei het schaap Veronica

.
BAH, zei het schaap Veronica, ik heb niks meer te lezen!
De boeken op mijn plankje heb ik allemaal al uit.
De dominee sprak: Kijk, hier ligt De vogels der Vogezen.
Is dat soms iets voor u? Of dit hier: De ontvoerde bruid?

Pardon, zeiden de dames Groen, die Vogels kunt u krijgen
maar die Ontvoerde Bruid, daar zitten wij nog middenin.
Ze trekken nu door de woestijn en eten enkel vijgen,
de bruid is doodsbenauwd voor roverhoofdman Saladin…

Het schaap zei: Suffe boeken en ook niks om mee te spelen!
Is nergens in dit huis iets leuks voor mij te vinden dan?
Ik zit me al de hele dag ontzettend te vervelen,
het is hier saai, het is hier stom, ik vind er niks meer an.

De dames Groen die stelden voor: Ga eens op zolder zoeken,
wie weet vindt u iets aardigs in die dozen die daar staan.
Het schaap ging kijken en kwam terug met zeven oude boeken.
Sapristi! riep de dominee. Waar heeft u die vandaan?

Dat zijn mijn strips van Soepermen, die heb ik ooit verslonden!
Ze hadden mij als jongeling volledig in hun greep.
Veronica zei: Ik heb ook verkleedspullen gevonden,
een blauw pak met een S erop, twee laarzen en een keep.

Hi hi, zeiden de dames Groen, dat pak zal niet meer passen!
O nee?! blufte de dominee. Ik trek het nú aan, wacht!
Ho ho, zeiden de dames Groen, eerst moet het nog gewassen.
Míj paste het precies… zei ’t schaap Veronica heel zacht.

Dan krijgt u het van mij kado, besloot de dominee.
Het avontuur roept, Soeperschaap! Maar eerst een kopje thee.

© Judy Elfferich

.
Vijf draken verslagen
Dit vers staat in Vijf draken verslagen,
Querido’s Poëziespektakel 4.
Een vrolijke bundel met 146 gedichten
en 45 tekeningen, o.a. over ‘Superhelden’,
het thema van de Kinderboekenweek 2011.
Samenstelling: Ted van Lieshout.

Willem Lagerwaard tekende bij mijn bijdrage
een prachtig Soeperschaap.

.

meer schaap-Veronica-verzen

Orlando & Dorian

Ulric Collette, vrouw-man

Wie is dit?
Ik zou zeggen: Orlando.
(Romanfiguur van Virginia Woolf; switcht halverwege zijn bijna-eeuwige leven van geslacht.)

Ulric Collette, oud-jong

En hebben we hier misschien Dorian Gray?
(Romanfiguur van Oscar Wilde; besteedt het lichamelijk verval uit aan een geschilderd portret.)

De Canadese fotograaf Ulric Collette combineert foto’s van familieleden tot ‘genetische portretten’. De bovenste foto toont hemzelf en zijn even oude nicht Justine.

Portraits génétiques

♫ Fluiten op de fiets

Fietsen - foto: Kaometet @ Flickr, CC by-nc-sa
Wat zou het leven zijn zonder een liedje?
Zomaar een liedje om te fluiten op de fiets
Dan lijkt het of je vliegt en dan geniet je
Heel gewoon je lippen tuiten en dan fluiten, anders niets
Leef je uit in een liedje op de fiets

Al ken je er maar eentje en zelfs dat niet integraal
Al ben je even muzikaal als een Noordzeegarnaal
Al lijdt heel je familie aan een akelige kwaal
Al is er net een bom gevallen op de kathedraal
Al droom je alle nachten van een enge sidderaal
Al hebben ze je ingeschaald in de verkeerde schaal
En luistert niemand naar je, ook al vraag je duizendmaal:
Hoe komen jullie aan dit subtotaal?

Wat zou het leven zijn zonder een liedje?
Zomaar een liedje om te fluiten op de fiets
Dan lijkt het of je vliegt en dan geniet je
Heel gewoon je lippen tuiten en dan fluiten, anders niets
Leef je uit in een liedje op de fiets

Al ken je er maar eentje en zelfs dat niet integraal
Al fluit je even vals als een verkouden nachtegaal
Al ben je heel je kapitaal kwijt door een beursschandaal
Al ging je allerliefste met een filmster aan de haal
Al is je broer net opgedregd uit het Margrietkanaal
Al moet je morgen strippen voor een uitverkochte zaal
En luistert er geen mens, al informeer je duizendmaal:
Zeg, sta ik niet verschrikkelijk voor paal?

♫ [Gefloten stukje refrein]♫

Al zijn je billen zwaar behaard maar is je schedel kaal
En luistert niemand naar je, al verzucht je duizendmaal:
Wat voel ik mij vandaag suïcidaal

Wat zou het leven zijn zonder een liedje?
Zomaar een liedje om te fluiten op de fiets
Dan lijkt het of je vliegt en dan geniet je
Heel gewoon je lippen tuiten en dan fluiten, anders niets
Weg met alle therapeuten
Gooi je binnenste naar buiten
Wat erin zit, moet je uiten
Ook al springen alle ruiten en al roept er niemand BIS
Leef je uit in een liedje, leef je uit in een liedje
Leef je uit in een liedje op de fiets

© Judy Elfferich