.
De zon moet zich uitwringen als ie opkomt…
Paul Driessen maakte (in 1992) een mooie mix van clichés over Holland waterland:
kunst
De Hondentango
.
In ieder mens schuilt een hond…
Zandanimatie: Gerrie Hondius.
Piano-impro: Martijn Smits en Mike Boddé.
De metamorfose van meneer Samsa
.
Toen Gregor Samsa op een ochtend uit onrustige dromen ontwaakte, bemerkte hij dat hij in zijn bed in een kolossaal stuk ongedierte was veranderd…
Zandanimatie uit 1977 door Caroline Leaf.
Over Franz Kafka
Over Die Verwandlung / De gedaanteverwisseling
Het verhaal in de Nederlandse vertaling van Nini Brunt
Duizend jaar oud stripverhaal nu als tekenfilm
.
Ik denk dat ik elf was toen ik het Tapijt van Bayeux in het echt zag: een geborduurd stripverhaal, doorlopend (geen aparte plaatjes, de scènes vloeien in elkaar over), zeventig meter lang.
Het is een beeldverslag van de Slag bij Hastings (1066) en wat daar allemaal bij kwam kijken. Met als ijzersterke intro het verschijnen van de komeet van Halley, ten teken dat er iets bijzonders staat te gebeuren. In de boven- en onderrand allerlei kanttekeningen waarvan de boodschap voor ons (net als bij het werk van Jeroen Bosch, van vierhonderd jaar later) raadselachtig is.
David Newton maakte er een animatie van, Marc Sylvan verzorgde de muziek en geluidseffecten.
Over het Tapijt van Bayeux: klik, klik.
Over de Slag bij Hastings: klik.
Hip & Hop
.
Zandanimatie van Marie Beaunay en Eliott Deshusses.
‘Ssst, we zitten te eten man!’
.
Vincent geeft uitleg over zijn beroemdste schilderij. De aardappeleters zelf bemoeien zich er ook mee.
Deze animatie is gemaakt door Nicolien Opdam.
Megaloceros giganteus
Lang lag het begraven
in zeeëndiep zand,
het dier dat verdween.
Flinters tand, splinters been.
Tijden vervlogen en
duinen verschoven
en toen kwamen wij.
We baggerden havens,
we zeefden de zee:
oud zand werd nieuw land
waar kersverse vogels,
oerkippen van ijzer,
nu druk staan te pikken.
Ik klom op het duin
voor een blik in de verte
en doezelde weg
met zout op mijn lippen,
mijn zakken vol schelpen.
Zo vond mij de Zandwacht,
boog over me heen, wreef
de slaap uit mijn ogen –
Toen dreunde de grond
vanuit duistere lagen
en over het zeestrand
gleed dwars door de tijd
de schaduw voorbij
van dat grootse gewei.
Het reuzenhert sprong,
oud was Aarde en jong.
© Judy Elfferich
Dit gedicht staat in BoekieBoekie 98: ‘Ver weg, dichtbij’. Ik schreef het na een bezoek aan De Zandwacht, een groot kunstwerk op de Tweede Maasvlakte. In het opgespoten Noordzeezand daar worden veel fossielen uit het Pleistoceen gevonden, o.a. van mammoeten, reuzenherten en hyena’s. In BoekieBoekie 98 staan nog meer Zandwachtgedichten, ook van kinderen.
Vaasverhaal over gulzige plant
.
Steve Simons en Sonya Nevin maken animaties van scènes op oud-Griekse vazen. Soms werken ze daarbij samen met jongeren, in een schoolproject.
Op de vaas in het filmpje hieronder zie je een vrouw die met eieren jongleert en haar assistent. Tussen hen in staat een plant. De middelbare scholieren die het storyboard maakten, gaven de plant de hoofdrol.
Dans met mij, en mij, en mij
Klassieker uit 1988 van Gerrit van Dijk & Monique Renault.
Twee zwarte boekjes
Korte film van Alex Bohs, over twee meisjes die wel wat van elkaar weg hebben. Net als de bewoners van hun schetsboekjes.