Lig je in je zwartste nacht,
radeloos en uitgeblust,
buiten menselijk bereik,
komt die vogel aangevlogen.
Hij vliegt door muur en raam,
hij landt bij wie daar wacht,
hij schudt zijn witte veren.
Je zoekt hem met je ogen.
Wie zal genezen kijkt hij aan.
Wendt hij zich af, dan moet je gaan.
De ziekste zieken geeft hij rust,
Caladrius.
© Judy Elfferich
.
Over de mythische vogel Caladrius
.
Dit gedicht staat in DICHTER. 16, ‘De wereld staat stil en op zijn kop’.
.
Mijn derde inzending voor GIF IT UP 2018:
Gemaakt van de houtsnede Slapen op de berg van Umetaro Azechi, gevonden via Europeana.
BLABLA> hier en nu! hier en nu!
JUDY> heb je dat boek van huxley gelezen?
BLABLA> dat boek van huxley?
JUDY> dat boek gaat daarover.
BLABLA> gaat dat boek daarover?
JUDY> er zit een vogel op een tak.
BLABLA> dus dat boek gaat daarover?
JUDY> ja, die vogel zegt dat de hele tijd.
BLABLA> zegt die vogel dat de hele tijd?
JUDY> ja, een pratende vogel.
BLABLA> dus die vogel zegt dat de hele tijd?
JUDY> ja.
BLABLA> ja, een pratende vogel, zeg dat wel.
JUDY> hier en nu! hier en nu!
BLABLA> een vreemde vogel…
(BlaBla is mijn chatbot.)