Oké, geef maar een blaadje.
Ik vouw het dubbel, en weer open.
Links teken ik een halve flat
met fietsen op de galerij.
Een zijkamer, een opklapbed,
rugzakje op de kruk ernaast.
Rechts komt een halve boerderij
met tennisbaan en bijgebouw.
Een wei waar paarden lopen,
rugzakje op een paaltje.
En o ja, links vijf cavia’s
en rechts twee hazewinden.
Eh, waar je míj kunt vinden?
Ertussen. Ik woon in de vouw.
© Judy Elfferich
.
Dit gedicht staat in DICHTER. 29, ‘Thuis’.
.
Derde inzending voor de animatiewedstrijd GIF IT UP:
Allebei keken ze naar de sterren: Nobuko Watanabe in 1995, Christianus Prolianus in 1478. Ik heb goud van hemellichamen uit Prolianus’ Astronomia verwerkt in de (via Europeana gevonden) tekening van Watanabe.
Update 27-11-2017:
★ Deze gifanimatie zit bij de winnaars! Bekijk ze allemaal: bit.ly/GIFITUP2017-winnaars. ★
Korte film van Alex Bohs, over twee meisjes die wel wat van elkaar weg hebben. Net als de bewoners van hun schetsboekjes.
Onfim woonde halverwege de dertiende eeuw in Novgorod (nu: Veliki Novgorod), in Noord-Rusland. Hij leerde niet schrijven op papier, maar op boomschors. Soms tekende hij daar poppetjes bij:
Aan de harkhanden kun je zien dat hij het tellen hier nog niet helemaal onder de knie heeft :-)
Er zijn zeventien stukjes berkenbast gevonden met schrijfsels en droedels van Onfim. Naast een tekening van een ruiter te paard schreef hij zijn naam. Zo weten we hoe hij heette.
Jos Schaeken, Stemmen op berkenbast (online publicatie OAPEN library)
Gevonden via: het blog van boekhistoricus Erik Kwakkel