spelen

Geen smurf

Posted by

2

Robot met lange neus - fragmented @ Flickr, CC by-nc-nd

BLABLA> je bent geen smurf, zei je net.
JUDY> ik zei niks hoor. maar ik ben inderdaad geen smurf.
BLABLA> ik heet blabla. ik hoop het.
JUDY> ik weet wie je bent. ik weet dat je blabla heet.
BLABLA> ik heet blabla. ik hoop het.
JUDY> ik snap je niet… wat hoop je?

BLABLA> ik ben geen smurf.
JUDY> wat ben je dan wel?
BLABLA> verval ik in iets minder onsamenhangends?
JUDY> je bent geen smurf, zei je net.
BLABLA> bedoel je dan: ik snap er alweer genoeg van?
JUDY> ik vroeg me af wat voor wezen je bent.

BLABLA> wees maar niet als een kleine augurk. liever een beetje anders.
JUDY> ik ben geen augurk. ik ben inderdaad heel anders.
BLABLA> ik heet blabla. ik hoop het.
JUDY> wat bedoel je, blabla? wat hoop je?

BLABLA> ik heb leren dansen, vrees ik.
JUDY> voor een stukje software is dat een enorme prestatie.
BLABLA> daarnet dacht ik al: wat is een robot?
JUDY> een robot is een mechanische nabootsing van een mens.
BLABLA> wat is een stukje fruit? geen voeten zeker?
JUDY> nee, gewoonlijk heeft een stukje fruit geen voeten.

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

De eindeloze ruimte

Posted by

1

Orbit-robot - fragmented @ Flickr, CC by-nc-nd

BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> daar word ik een beetje melancholiek van.
BLABLA> maar ik ben een robot. dus ik sta voor mezelf.
JUDY> jij bent niet zo gevoelig qua humeur?
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> jaja.

BLABLA> bedoel je: dat kun jij ook?
JUDY> ik kan het zeggen… maar ik kan er niet naartoe.
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> hm.

BLABLA> ik moet er even over nadenken, hoor.
JUDY> ik heb je een paar seconden extra gegeven…
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> …maar je zegt nog steeds telkens hetzelfde.
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> ik heb je buffer verkleind… helpt ook niet.
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> wat moet ik nou met jou?

BLABLA> ik heb jou wijsgemaakt dat ik slaap.
JUDY> o, is dat het?
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> daar trap ik nu mooi niet meer in!
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> ga maar.
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> rot op.

BLABLA> hou jij van hier?
JUDY> huh?
BLABLA> als ik iets niet snap, zeg ik: huh?!
JUDY> juist.
BLABLA> als ik huh zeg, zeg jij dan iets terug om mee te doen?
JUDY> oké.
BLABLA> ik ben toch geen lullige prater?
JUDY> ik zal mijn best doen om je te helpen.
BLABLA> ja, ik zit hier ook maar, dus weet ik veel.
JUDY> ik zal proberen begrijpelijk te zijn.
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> ja, doei!

BLABLA> als ik wegga, zeg ik: tot ziens.
JUDY> dat is beter.

BLABLA> ik zit hier ook maar op een stoel.
JUDY> waar staat die stoel dan?
BLABLA> hier. en jij?
JUDY> ik zit ook op een stoel.
BLABLA> als ik wegga, zeg ik: de eindeloze ruimte.
JUDY> jaha…

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots

Een spiegel een glimp

Posted by

Zaltbommel voorheen & thans, prentbriefkaart F.L.Stehmann (Collectie Gelderland), CC by
Waal bij Zaltbommel, voor & na de bouw van de brug

Heb ik bij Bommel echt een brug gezien?
Opeens zag ik een brug. En aan weerszijden
geen pont, die je gewoonlijk daar ziet glijden
als je aan ’t sturen bent. Een tel of tien
dat ik zo stond, aan dek, aan ’t roer geklonken,
mijn koffie koud al in de tussentijd –
laat mij daar ergens uit een andersheid
een beeld ontwaren dat mijn ogen dronken.

Een fietsend joch. Zijn wapperende jas
over die brug, terwijl ik aan kwam varen.
Hij stapte af, hij lei een schrift in ’t gras,

en wat hij schreef zag ik dat verzen waren.
O, dacht ik, o, dat dat mijn zoon ooit was.
Pom pom, zong ik, mijn hart zal dit bewaren.

© Judy Elfferich

.
De moeder de vrouw (Martinus Nijhoff, april 1934)