Bergop

H.N. Werkman, De engel van de laatste troost - facsimile-editie eigendom JudyElf

Gaat de weg aan één stuk door bergop?
      Ja vriend, het hele end.
Kost het heel de dag tot aan de top?
      ’t Is nacht eer je er bent.

Is daar wel een rustplaats voor de nacht?
      Een dak voor als het trage donker komt.
Word ik niet op dwaalsporen gebracht?
      Die herberg vind je prompt.

Kom ik anderen tegen op mijn tocht?
      Hen die zijn voorgegaan.
Klop ik aan, of roep ik na de laatste bocht?
      Heus, ze laten je daar niet buiten staan.

Kom ik, óp van de reis, weer op verhaal?
      Je lijdensweg die eindigt daar.
Zijn er bedden voor ons allemaal?
      Ja, ieders bed staat klaar.

Christina Rossetti (1830 – 1894) | © vertaling: Judy Elfferich

.
Onder een grote witte paraplu-met-lichtje heb ik dit gedicht voorgelezen aan vele bezoekers van de jaarlijkse avondherdenking op begraafplaats De Nieuwe Ooster in Amsterdam.
Het was het lievelingsgedicht van Vincent van Gogh, hij haalde het aan in verschillende brieven en in zijn eerste preek (klik).

Over Allerzielen
Over Christina Rossetti

Bibkins, Dobkins & de rest

 
In 1867 vergat Lewis Carroll een afspraak met de elfjarige Annie Rogers.
Hij schreef haar een mooie excuusbrief:

Lewis Carroll aan Annie Rogers (vertaling: Judy Elfferich)

Your miserable friend

(Enkele jaren later zat Annie bij de eerste lichting meisjes die werden toegelaten tot Oxford University. Ze werd er ook de eerste vrouwelijke hoogleraar.)

Poëzie onder een witte paraplu

.
‘Mogen wij een gedicht horen?’
‘Natuurlijk. Kom maar onder de plu.’

Zo gaat dat bij Herinnering Verlicht, de jaarlijkse avondherdenking op begraafplaats De Nieuwe Ooster in Amsterdam. Er waren 24 Witte Dichters*, te herkennen aan hun witte paraplu-met-lampje.

Ik stond bij een grote vijver waarop gedachtenislichtjes te water werden gelaten. Tijdens het voorlezen zag ik soms tranen in de ogen van de toehoorders springen; intussen drupte gloeiend kaarsvet op mijn hand.
Gedachtenislichtjes op de vijver - foto: © Judy Elfferich
Dit is het gedicht dat ik voorlas aan wie het wilde horen:

Die ster die daar hoog aan de hemel staat
en zacht mijn pad verlicht
doet me denken aan jou, aan jou, mijn lieveling,
je stralende gezicht.

Het licht van de sterren reist door de nacht
van onvoorstelbaar ver.
Jij woont in een andere tijd, mijn lieveling:
een uitgedoofde ster.

Een uur wordt een maand en een maand wordt een jaar,
mijn leven glijdt voorbij
maar als er een ster valt ben jij, mijn lieveling
weer even dicht bij mij.

© Judy Elfferich (vrij naar een Zweeds volksliedje)

*) Witte Dichters is een project van Jos van Hest.

Beatelen: Ik blow me suf

.
Can’t Buy Me Love, een herfstige variant:
Hein de Kort, Niet boven je kijken

IK BLOW ME SUF
(Can’t Buy Me Love)

Ik blow me suf, suf
Ik blow me suf

Elk jaar wanneer het winter wordt
Voel ik die melancholie
Meteen ben ik weer ingestort
Als ik al die blaadjes zie

Dat is iets in je onbewuste
En dan blow je je suf

Ik dacht: weg uit dit tranendal
Hup, ik gooi me voor de trein
Maar laat er door de bladerval
Net weer zo’n ontsporing zijn

Blaadjes kwamen er weer tussen
En dus blow je je suf

Ik blow me suf, rode gele Libanon
Ik blow me suf, op dat perron

Hangt daar een poster aangeplakt
Gewoon op perron één:
Blowers bieden wij kwartaalcontract
Ik dacht: ik bel meteen

Anders is het: welterusten
En dan blow je je suf

Ik blow me suf, alle jaren blaadjesblues
Ik blow me suf, oe oe oe blues

Vraagt me een verre vrouwenstem:
Een blow-job iets voor jou?
Wauw! riep ik en toen had ik hem
De baan die ik graag wou

Voortaan ga ik met dat busje
Het bos in en blow me suf

Ik blow me suf, beukenblad kastanjeblad
Ik blow me suf, rood geel bruin blad
Ik blow me suf, suf
Ik blow me suf

© Judy Elfferich

.
Over Help! The Beatles in het Nederlands van Bindervoet & Henkes:
Toet toeter toet toet jeh! Vertalen als coveren. Cees Koster in Filter
Weekend wordt het koud. Pablo Cabenda (interview) in de Volkskrant

Beatelen: Doe mij maar friet

.
Na het verschijnen van Help! The Beatles in het Nederlands (Bindervoet & Henkes, 2003) ben ik een tijdje in de ban geweest van Can’t Buy Me Love. Ik heb toen verschillende teksten gemaakt op die melodie.
Laatst kwam ik er bij een opruimactie weer een paar tegen.
Friet van Piet (foto: meritis)
Foto: meritis (via Flickr)

.
DOE MIJ MAAR FRIET
(Can’t Buy Me Love)

Doe mij maar friet, friet
Doe mij maar friet

Als Frits en ik uit eten gaan
Bestudeert hij het menu
De obers rennen af en aan
Met de sausjes en de jus

Maar al die lifjes zijn zo lafjes
Dus ik zeg: doe mij maar friet

Meneer hier dus als voorgerecht
De rollade van wild zwijn?
Die komt uitstekend tot zijn recht
Met een droge witte wijn

Al die lifjes zijn zo lafjes
Ik zeg: doe mij maar friet

Doe mij maar friet, mayonaise hoef ik niet
Doe mij maar friet, meer hoef ik niet

Heeft ie voor mij fazant besteld
Gestoofd in rode port
Toch zonde van ons vakantiegeld
Het gaat zo weer terug, dat bord

Al die lifjes zijn zo lafjes
Ik zeg: doe mij maar friet

Doe mij maar friet, mayonaise hoef ik niet
Doe mij maar friet, meer hoef ik niet

Daar komt nog ijs met chocola
En koffie met cognac
Ik denk dat ik naar de friettent ga
Ik kom hier niet aan de bak

Al die lifjes zijn zo lafjes
Ik zeg: doe mij maar friet

Doe mij maar friet, friet
Doe mij maar friet

© Judy Elfferich

.
Over Help! The Beatles in het Nederlands:
Toet toeter toet toet jeh! Vertalen als coveren. Cees Koster in Filter
Weekend wordt het koud. Pablo Cabenda (interview) in de Volkskrant