Een flesje vol donker
stond in onze kelder,
het wiebelde soms.
We stampten de trap af,
toen is het gebroken.
Het donker liep onder
de deur door de gang in,
de trap op. Het huis sliep
een gat in de dag.
Moe werden we wakker,
we kregen de kriebels.
We dweilden en schrobden
de kamers weer licht,
we borgen het donker
weg onder een deksel.
Nu staat al een poosje
hierboven op zolder
een barstensvol doosje.
Is het nog goed dicht?
We sluipen de trap op.
© Judy Elfferich
.
Dit gedicht staat in DICHTER. 18, ‘De nacht’.
