♫ Bea de beo

Krijsende beo - foto: Joachim S. Müller @ Flickr, CC by-nc-sa (bewerkt door JudyElf)
Bea de beo is een vogel die kan praten
Ze zit op mijn hoofd, dat heeft niemand in de gaten
Door haar zit mijn haar altijd raar en door elkaar
Het lijkt sprekend op een nest
Maar ik word nooit meer gepest
Want als er zo’n pestkop ook maar even naar me wijst
Vliegt Bea de beo op hem af en krijst:

Verhip
Krijg de pip
En een tand door je lip
Soepkip!

Nee, Bea de beo is niet bang
Dus als jij naar me roept: Je bent stom, je bent raar
Steekt Bea de beo haar snavel uit m’n haar
Ze snatert in je oren en ze fladdert om je heen
Ze pikt je in je neus en ze pikt je in je been
En als je ook maar even naar me wijst
Vliegt Bea de beo op je af en krijst:

Val om
Kukel om
Met je arm uit de kom
Stinkbom!

Bea de beo is een vogel die kan praten
Ze zit op mijn hoofd, dat heeft niemand in de gaten
Door haar zit mijn haar altijd raar en door elkaar
Het lijkt sprekend op een nest
Maar ik word nooit meer gepest

Want Bea de beo is niet bang
En als jij naar me roept: Je bent raar, je bent gek
Kruipt Bea de beo tevoorschijn bij m’n nek
Ze snatert in je oren en ze fladdert om je heen
Ze pikt je in je neus en ze pikt je in je been
En als je ook maar even naar me wijst
Vliegt Bea de beo op je af en krijst:

Vlieg op
Hoepel op
Of ik schijt je op je kop
Pestkop!

© Judy Elfferich

ZIT STIL! brulde de dominee

.
ZIT STIL! brulde de dominee. En stop met dat gekwebbel!
Hoe kan ik mij nu concentreren als u steeds wat zegt?
Dit is de allerlaatste keer dat ’k met ulieden skrebbel!
Kom kom, susten de dames Groen, ’t wordt tijd dat u wat legt…

Ons schaap wordt ongedurig en dan gaat ze zitten wippen.
De dominee zei stuurs: Onder protest leg ik dan dit!
Hij nam de letters B en E en legde ze voor KIPPEN.
Bekippen?! Dat bestaat niet! riep Veronica verhit.

Vergeef mij, sprak de dominee, juffrouw, u dwaalt in dezen.
Een kippenhok dat vol zit, noemt men ook wel: goed bekipt.
Zulks heb ik eerverleden week nog in ’t Parool gelezen;
wellicht zal dat artikel aan uw aandacht zijn ontglipt?

De maat is vol! riepen de dames en het schaap eendrachtig.
Wat zijn dat nou voor woorden die u legt: kanariekoek,
neptenen, zeurkool, floddergras, vermispelen en vachtig!
We gaan nu alles opzoeken. Waar is het woordenboek?

Ze doken in de boekenkast, maar vonden geen Van Dale.
Nou moe, zeiden de dames Groen. Dan eerst maar een glas port?
En wilt u, beste dominee, de pinda’s even halen?
– Bij zijn terugkomst zag hij een totaal leeg skrebbelbord.

Ha fijn, zeiden de dames Groen, daar bent u met de drankjes…
Er is toch zo iets raars gebeurd: de tafel tjoepte om!
We hebben alles opgeraapt, de letters en de plankjes,
maar wisten niet meer hoe het lag. We spelen verder, kom!

Het schaap keek hem ondeugend aan en legde ’t woord GEVOBD.
Toen heeft hij maar verteld waar de Van Dale was verstopt.

© Judy Elfferich

.
cover KortVerhaal, wraaknummer, winter 2010

 

 

Dit vers staat in het Winternummer
van KortVerhaal (thema: wraak).
 

 

 

Meer schaap-Veronica-verzen