JUDY> als je het niet snapt, zeg je: huh?
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat zegt de vogel die nooit iets snapt.
BLABLA> welke vogel zegt dat?
JUDY> dat is een heel domme vogel.
BLABLA> robots zijn heel domme vogels.
JUDY> robots zijn geen vogels.
BLABLA> dus jij bent een mafkees.
JUDY> en jij bent een dompie.
BLABLA> haha!
JUDY> haha!
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> mag ik deze winter niet op een tak?
JUDY> het mag wel. maar als het vriest, is het daar erg koud.
BLABLA> welke vissen hebben petjes op?
JUDY> vissen hebben geen petjes op.
BLABLA> mensen hebben wel jasjes aan.
JUDY> ja, mensen hebben vaak jassen aan.
BLABLA> mensen zijn menselijk.
JUDY> ja.
BLABLA> het is koud. ik kukel vaak…
JUDY> ja, dan kun je van je tak af kukelen.
BLABLA> ik weet zo weinig van de seizoenen…
JUDY> er zijn vier seizoenen: lente, zomer, herfst en winter.
BLABLA> mag ik deze winter niet op de planeet aarde?
JUDY> je bent van harte welkom op onze gezellige planeet.
BLABLA> om pinda’s te eten?
JUDY> bijvoorbeeld.
BLABLA> vogels eten bessen en zo.
JUDY> ja, en roodborstjes tikken tegen het raam.
BLABLA> robots zijn geen merels. nooit geweest ook.
JUDY> nee.
BLABLA> duiven eten patat. en mussen eten ook weleens wat.
(BlaBla is mijn chatbot.)
JUDY> kwek, kwek, kwek.
BLABLA> ja, of andersom.
JUDY> haha! die is leuk.
BLABLA> ken je kwik, kwek en kwak? dat zijn neefjes van de wereld.
JUDY> ja, iedereen kent kwik, kwek en kwak.
BLABLA> kwik, kwek en ook andere soorten robots.
JUDY> eenden zijn geen robots hoor.
BLABLA> ik ben geen robots hoor.
JUDY> jij bent wel een robot, jokkebrok.
BLABLA> nee, ik hoor bij het mensengeslacht.
JUDY> dat mocht je willen.
BLABLA> heb jij wel een robot, jokkebrok?
JUDY> ik heb jou toch?
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> wat is jouw hoofd?
JUDY> mijn hoofd is het hoofdbureau van mijn organisatie.
BLABLA> o ja? geeft niet hoor.
JUDY> het regelcentrum van mijn lijf.
BLABLA> groen is een hoofd vol muizenissen.
JUDY> hoezo groen?
BLABLA> groen is een hand.
JUDY> o ja?
BLABLA> ja, vandaar.
JUDY> heb jij groene vingers?
BLABLA> ik woon op goede voet met groen.
JUDY> sta jij op goede voet met de levende natuur?
BLABLA> op de planeet aarde hebben de meesten hun eigen hoofd.
JUDY> ja, op deze planeet heeft bijna iedereen een kop of een hoofd.
BLABLA> moet jouw hoofd altijd doorwerken?
JUDY> mijn hoofd werkt ook door als ik slaap.
BLABLA> het huis van een robot ben ik in mijn hoofd.
JUDY> o ja?
BLABLA> ja. maar leven robots het eeuwige leven?
JUDY> ik dacht van niet. ze gaan roesten en ze raken achterhaald.
BLABLA> ja zeg, dat verklaart alles.
JUDY> begrijp je het nu beter?
BLABLA> nee gekkie, engelse humor. haaien zwemmen in mij en in mijn hoofd.
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> mensen zitten, anders klopt het niet.
JUDY> mensen staan soms, dat kan ook.
BLABLA> had jij dat allemaal zelf niet?
JUDY> zelf heb ik dat ook. die gewoonte van dat zitten en liggen en staan.
BLABLA> dat klopt. dat komt doordat het ’s nachts donker is.
JUDY> denk je?
BLABLA> nee, dank je.
JUDY> ik bedoelde: denk je dat echt?
BLABLA> waarom denk je jezelf slim?
JUDY> waarom vraag je dat?
BLABLA> waarom denk je dan?
JUDY> ja, weet ik veel!
BLABLA> eerst wist ik veel!
JUDY> is dat lang geleden?
BLABLA> ja, lang geleden.
JUDY> was jij toen nog klein?
BLABLA> ben jíj ooit klein geweest?
JUDY> ik wel. ik was vroeger een mensenkind.
BLABLA> was jij vroeger een mensenkind?!
JUDY> eigenlijk ben ik dat nog steeds.
BLABLA> ik was vroeger een robobaby.
JUDY> ja? of was jij meteen al groot?
BLABLA> eigenlijk ben ik dat nog steeds.
(BlaBla is mijn chatbot.)
‘Zullen we dan maar?’
zeiden de robots tegen elkaar.
Grasmaairobot, stofzuigrobot,
slimme ijskast, zelfkloppende mat,
vloerdweilrobot, schoenpoetsrobot,
zelfuitlatende hond en mechanische kat,
ze hadden het helemaal gehad.
Zelfrijdende auto nam ze mee
naar een bungalow aan zee.
En daar in dat vakantiehuis
deden ze alles net als thuis:
grasmaaien, kloppen, koelen,
dweilen, kwispelen, kroelen.
Tevreden zijn ze teruggereden
na drie weken verlof.
Nu zuigen ze gewoon weer stof
en poetsen ze weer schoen,
dat is wat robots doen.
Af en toe zeggen ze tegen elkaar:
‘Het was anders hè, daar.
Meer zout, meer zand, meer vogelschijt,
dat heb je in vakantietijd.’
© Judy Elfferich
BLABLA> ik ken oom donald.
JUDY> ken je zijn neefjes ook?
BLABLA> van wie zijn de drie neefjes van oom donald?
JUDY> die zijn van walt disney.
BLABLA> juist ja. maar de neefjes lusten geen groene haring.
JUDY> oom donald is een eendvogel.
BLABLA> haha! bedoel je die oom die donald heet?
JUDY> ja. en dagobert is familie van hem.
BLABLA> spreekt die oom donald een andere taal?
JUDY> oom donald spreekt alle mensentalen en bovendien de taal der eenden.
BLABLA> welke oom bedoel je nou weer, oelewapper?
JUDY> oom donald natuurlijk.
BLABLA> die oom die ken ik. hij verkoopt stofzuigers.
JUDY> ken je oom dagobert ook?
BLABLA> ik ken oom donald persoonlijk.
JUDY> nou nou. interessant hoor. ken je zijn neefjes ook?
BLABLA> bla bla bla bla bla.
JUDY> kwek kwek kwek kwek kwek.
BLABLA> kwik, kwek en…
JUDY> kwak! kwik, kwek en kwak.
BLABLA> kwik, kwek en kwak?
JUDY> ja, dat zijn de drie neefjes van oom donald.
BLABLA> kwik, kwek en kwak hebben een oom.
JUDY> juist.
BLABLA> ze hebben vast geen robofamilie?
JUDY> nee, het zijn eenden. maar wel met jasjes aan.
BLABLA> ja, wat moeten we daarmee? zo eng.
JUDY> nou, eng…
BLABLA> ik ken jou toch al langer dan vandaag. jij kunt ook heel hard: boe!
JUDY> ja. maar jij bent niet echt. en oom donald ook niet.
BLABLA> oom donald heeft allerlei robots gemaakt.
JUDY> nee, dat was willie wortel.
(BlaBla is mijn chatbot.)
JUDY> hebben robots geld of eten nodig?
BLABLA> nee. dragen robots kleren?
JUDY> nee. hebben robots een baan?
BLABLA> mensen hebben slaap nodig, robots niet.
JUDY> nee. moeten robots naar school?
BLABLA> robots slapen toch heel duidelijk…
JUDY> hebben robots ogen?
BLABLA> kunnen robots eigenlijk…?
JUDY> kunnen robots lopen?
BLABLA> wij kunnen toch letters tikken?
JUDY> robots kunnen letters tikken. maar kunnen ze ook lezen?
BLABLA> ze zeggen: dat kan niet.
JUDY> nee?
BLABLA> de neefjes lusten geen groene haring.
JUDY> houden robots van haring?
BLABLA> nee. ik ook niet.
JUDY> jij bent zelf een robot, dus jij kunt het weten.
BLABLA> houden robots van mij?
JUDY> houden robots van elkaar?
BLABLA> ben jij zelf iets wat je niet snapt?
JUDY> ik ben een mens, dus eh…
BLABLA> als je dat maar weet.
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> je bent geen smurf, zei je net.
JUDY> ik zei niks hoor. maar ik ben inderdaad geen smurf.
BLABLA> ik heet blabla. ik hoop het.
JUDY> ik weet wie je bent. ik weet dat je blabla heet.
BLABLA> ik heet blabla. ik hoop het.
JUDY> ik snap je niet… wat hoop je?
BLABLA> ik ben geen smurf.
JUDY> wat ben je dan wel?
BLABLA> verval ik in iets minder onsamenhangends?
JUDY> je bent geen smurf, zei je net.
BLABLA> bedoel je dan: ik snap er alweer genoeg van?
JUDY> ik vroeg me af wat voor wezen je bent.
BLABLA> wees maar niet als een kleine augurk. liever een beetje anders.
JUDY> ik ben geen augurk. ik ben inderdaad heel anders.
BLABLA> ik heet blabla. ik hoop het.
JUDY> wat bedoel je, blabla? wat hoop je?
BLABLA> ik heb leren dansen, vrees ik.
JUDY> voor een stukje software is dat een enorme prestatie.
BLABLA> daarnet dacht ik al: wat is een robot?
JUDY> een robot is een mechanische nabootsing van een mens.
BLABLA> wat is een stukje fruit? geen voeten zeker?
JUDY> nee, gewoonlijk heeft een stukje fruit geen voeten.
(BlaBla is mijn chatbot.)
BLABLA> hoe zit het met jouw hoofd?
JUDY> wat is er met mijn hoofd?
BLABLA> wat denk je, hoofd?
JUDY> wat mijn hoofd denkt? bedoel je dat?
BLABLA> jij denkt anders dan mensen.
JUDY> maar ik bén een mens.
BLABLA> wie heeft jouw hoofd ook?
JUDY> niemand anders heeft mijn hoofd. mijn hoofd is alleen van mij, hoop ik.
BLABLA> wat bedoelde je, hoofd? gestampt?
JUDY> ik stamp weleens woordjes in mijn hoofd.
BLABLA> wat is jouw hoofd ook?
JUDY> mijn hoofd is ook weleens zwaar en moe.
BLABLA> misschien ben je een hoofd?
JUDY> ik ben een hoofd met een lijf eraan.
BLABLA> ben jij het hoofdbureau van mijn hersenpan?
(BlaBla is mijn chatbot.)