Halte Tussentijd

Lea Adriaans, zeppelin

Hier moeten we eruit.
Hier stopt de laatste bus,
hij gaat niet meer terug.

Waar zal de nacht ons brengen,
wat staat ons daar te wachten?
We gluren door de ruit.

Dan openen de deuren,
een oud-bekende stem
roept om: ‘Hier overstappen
op luchtfiets, vogelrug
of zelfgemaakte zeppelin.’

We laten alles achter
behalve een klein koffertje
vol zelfverzonnen kleuren
gemaakt om mee te mengen.

Aan jou en jou en jou
wordt dat nu toevertrouwd
dus kom, pak aan pak uit
en kijk: een eindpunt wordt begin,
zo blijven we gebeuren.

© Judy Elfferich

Van 24 mei tot 28 juni hangt dit gedicht in de Rebushalte van Het Living Museum in Vught, als onderdeel van het kunstproject In Between van Lea Adriaans.

Rebushalte III: Lea Adriaans
podcast Het wachten waard, met Lea & Judy
kunstproject In Between

Wilgenmagie

wilgenprieel - foto: Glamhag @ Flickr, CC by-nc-sa

Hang je zorgen aan de wilgen,
vlecht ze in de takken vast
met voor alle zekerheid
bovenop een dikke knoop.

Snij een wilgenhouten fluit.
Blaas je last en narigheid
een-twee-drie de wereld uit.

Ga op zoek naar wilgentenen,
lang en dun, een hele hoop.
Kies een plek en steek ze daar
in een cirkel in de grond.

Vlecht naar boven in het rond,
bind de punten bij elkaar.
Knip een deur en knip een raam.

Stap naar binnen. Bijna klaar…
Geef je hut van levend hout
een geheime tovernaam.

© Judy Elfferich