Drie carrolladen

The Mad Gardener
Hij dacht dat hij een eekhoorn zag
Die knaagde op een pen.
Hij keek wat beter en het bleek
Jan-Willem van der Ven.
‘Een proefrit kan altijd’, zei hij,
‘In deze Citroën.’

Hij dacht dat hij een zwabber zag
Die zweefde naar de zon.
Hij keek wat beter en het bleek
Een grieperige non.
‘Buut vrij, jij bent hem!’ brulde hij
En dook van het balkon.

Hij dacht dat hij drie beren zag
Die klunsden met een krik.
Hij keek wat beter en het bleek
Een bakker met de hik.
‘Boe!’ zei hij. ‘Drie kadetjes en
Een halve krentenmik.’

© Judy Elfferich

.
Meer carrolladen

De carrollade (naar het voorbeeld van The Mad Gardener’s Song van Lewis Carroll) is enkele jaren geleden herontdekt door Jaap van den Born. Daan Zonderland was ooit de eerste Nederlandse beoefenaar van deze versvorm.

Carrolladen

.
De carrollade (naar het voorbeeld van The Mad Gardener’s Song van Lewis Carroll) is onlangs herontdekt door Jaap van den Born. Hij roept alle plezierdichters op om er eentje in te zenden naar Het Vrije Vers.
Daan Zonderland was ooit de eerste Nederlandse beoefenaar van deze versvorm.

Ik ben begonnen en kan niet meer stoppen…

Hij dacht dat hij een inktvis zag
Die danste in tutu.
Hij keek wat beter en het bleek
Een groene paraplu.
‘Parbleu!’ riep hij. ‘Ik had zojuist
Alwéér een déjà vu.’

Hij dacht dat hij een theemuts zag
Die rondreed op een tank.
Hij keek wat beter en het bleek
De geest van ome Henk.
‘Pak een sigaar en ga!’ riep hij,
‘Voordat ik me bedenk.’

Hij dacht dat hij een eenhoorn zag
Die vocht met een cycloop.
Hij keek wat beter en het bleek
Een pannenkoek met stroop.
‘Dit had ik al verwacht’, zei hij.
‘Ik lees mijn horoscoop.’

Hij dacht dat hij een deurmat zag
Die zong bij een gitaar.
Hij keek wat beter en het bleek
Wat sneeuw van vorig jaar.
‘Als men zijn voeten veegt,’ zei hij,
‘Dan heb ik geen bezwaar.’

Hij dacht dat hij een otter zag
Die roeide door de gracht.
Hij keek wat beter en het bleek
De wortel van min acht.
‘Het heeft ons zwaar geschokt’, zei hij.
‘Het kwam zo onverwacht.’

Lees verder

© Judy Elfferich