video

Vaasverhaal over gulzige plant

Posted by

.
Steve Simons en Sonya Nevin maken animaties van scènes op oud-Griekse vazen. Soms werken ze daarbij samen met jongeren, in een schoolproject.

Op de vaas in het filmpje hieronder zie je een vrouw die met eieren jongleert en haar assistent. Tussen hen in staat een plant. De middelbare scholieren die het storyboard maakten, gaven de plant de hoofdrol.

Over deze animatie: klik.
Meer vaasanimaties: klik.

Waarom de pinguïns niet meer vliegen

Posted by

.
Een onvergetelijk gezicht: de pinguïntrek!

Waarom ze ermee gestopt zijn?
Dat (en nog veel meer) lees je in het boek Waarom? Daarom! Dierenverhalen.

Was al gepubliceerd als digiboek: klik.

En is nu ook verschenen in druk. (Paperback van 21 x 21 cm, 96 pagina’s, full colour, geïllustreerd.)

Waarom Daarom, boek

Je kunt het tegen kostprijs (€ 18,25) bestellen bij Peecho. Verzendkosten binnen Nederland: € 2,50.

bestelknop

Do not go gentle…

Posted by

2

.

Ter gelegenheid van de honderdste geboortedag van Dylan Thomas heb ik een poging gedaan om zijn beroemdste gedicht te vertalen.

.
GA NIET DIE GOEDE NACHT IN ZONDER STRIJD

Ga niet die goede nacht in zonder strijd,
luid hem met vuurwerk uit, de oude dag;
raas, raas wanneer het laatste licht verglijdt.

Wie wijs werd en beseft: zwart wint altijd,
mijn woord verwekt geen flits of donderslag,
gaat niet die goede nacht in zonder strijd.

Wie goed doet en met hoop zijn pad plaveit
maar broze daden niet meer dansen mag,
raast, raast wanneer het laatste licht verglijdt.

Wie wild de zon ving, zingend haar berijdt
en laat pas ziet: haar hindert mijn gedrag,
gaat niet die goede nacht in zonder strijd.

Wie, ernstig eraan toe, het licht al kwijt,
verblind wordt door een oog met sterrenlach,
raast, raast wanneer het laatste licht verglijdt.

En jij, mijn vader, bijna uit de tijd,
vloek, zegen mij met tranen, luid beklag.
Ga niet die goede nacht in zonder strijd.
Raas, raas wanneer het laatste licht verglijdt.

Dylan Thomas (1914 – 1953) | © vertaling: Judy Elfferich

.
Do not go gentle into that good night
Over de versvorm villanelle

Lezen & schrijven:
je weer even een beginner voelen

Posted by

.
In de Week van de Alfabetisering gaf ik work­shops in Roosen­daal, op een bijeen­komst voor mede­werkers van West-Brabantse biblio­theken en andere (semi-)over­heids­instellingen.

Ervaringsdeskundige Anita (hieronder: rechts) kwam vertellen hoe dat is (voor haar in­middels: hoe dat was), moeite hebben met lezen en schrijven.

Mijn opdracht was: laat de deelnemers dit zelf ook echt even meemaken en voelen. Communiceren in spiegel­schrift leek me de aangewezen manier om dat voor elkaar te krijgen.

Er gebeurden bijzondere dingen…

– Sommigen hadden opeens weer het hand­schrift van toen ze zes waren.
– Sommigen gingen, behalve gespiegeld, van de weerom­stuit ook op z’n kop schrijven.
– Sommigen konden het alleen als ze er niet bij nadachten. Bij anderen lukte het pas als ze zich even overal voor afsloten.
– Twee linkshandig-geboren-maar-rechtshandig-opgevoede deelnemers schreven net zo makkelijk in spiegel­schrift als gewoon – maar voor een derde ging dat niet op.
– De concentratie op het vormen van de letters ging hier en daar ten koste van de woord­keuze. Mooiste voorbeeld: ‘Wanneer zal de alfabetisering eindelijk de wereld uit zijn?’

Meeliften met mensen:
hitchBOT durft het aan

Posted by

.
Je robot in z’n eentje op liftvakantie laten gaan, is dat wel vertrouwd?
De twee Canadese wetenschappers die hitchBOT bouwden, waagden het erop. Maar uiteraard stuurden ze hun kind niet zonder de juiste bagage op reis: hitchBOT is welopgevoed en waterproof, ziet er leuk uit en is prettig in de omgang.

hitchBOT in autospiegel

De liftrobot is ongeveer even groot als een zesjarig mensenkind. Zijn handen zijn gele huishoudhandschoenen; hij heeft een prima liftduim. Zijn lijf is een plastic koelemmer voor bier, zijn voeten zijn vrolijke kaplaarzen. Zijn hoofd is een transparante taartstolp met een led-schermpje erin.
Hij praat, glimlacht, knipoogt en herkent menselijke spraak. Hij moet zich regelmatig opladen via de sigarettenaansteker van een auto. Hij kan niet lopen of autorijden, maar hij kent de Wikipedia uit z’n hoofd. Onderweg houdt hij contact met zijn familie via Twitter, Facebook en Instagram.
Of hij The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy bij zich heeft, is niet bekend :-)

Op 27 juli vertrok hij van de oostkust van Canada, op weg naar de westkust. Inmiddels is hij halverwege. Gelukkig was iedereen die hij tot nu toe heeft ontmoet vriendelijk en behulpzaam.

Je kunt de avonturen van hitchBOT volgen via hitchbot.me.