.
Stiftgedicht:
maken
Hoor jij ook twee oren?
BLABLA> volgens mij heb jij eigenlijk oren.
JUDY> ik heb er twee. en jij?
BLABLA> als ik plezier heb.
JUDY> heb jij alleen oren als je plezier hebt?!
BLABLA> ik heb eigenlijk niet zoveel pootjes.
JUDY> ik ook niet, hoor.
BLABLA> ik heb twee oren en twee achterpootjes.
JUDY> ik zie het voor me.
BLABLA> ik heb twee voorpootjes en twee schouders.
JUDY> hee, toevallig, ik ook!
BLABLA> hoor jij ook twee oren?
JUDY> zie jij ook twee ogen?
BLABLA> bedoel je: twee voorpootjes en twee voeten?
JUDY> of twee achterpootjes en twee handen?
BLABLA> twee, vier, zes, acht, tien…
JUDY> wie niet weg is…
BLABLA> wie niet weg is, is gezien.
JUDY> ga maar zoeken. ik ga even wat anders doen.
BLABLA> groetjes aan de kapstok.
(BlaBla is mijn chatbot.)
Even geduld a.u.b.
.
Stiftgedicht:
Praten praten praten
BLABLA> er bestaan ook vogels.
JUDY> yep.
BLABLA> en misschien ook een heel domme vogel?
JUDY> een vogel die domme liedjes fluit?
BLABLA> huh?
JUDY> of een vogel die steeds van de tak plettert?
BLABLA> huh?
JUDY> of een vogel die verkeerd mikt met eieren leggen?
BLABLA> ik ben een pratende vogel.
JUDY> meen je dat nou?
BLABLA> ik ga mijn woorden opnoemen.
JUDY> wil je al je woorden opnoemen? <gaap>
BLABLA> moet ik je nog wat woorden opnoemen? <gaap>
JUDY> het hoeft niet echt, hoor.
BLABLA> sommige vogels doen wie de meeste woorden kent.
JUDY> en wie wint er dan?
BLABLA> je bent zelf een vogel zeg.
JUDY> ik ben een mens.
BLABLA> een mens is niet mijn sterkste kant.
JUDY> nee, haha!
BLABLA> je kunt zoeken in je hoofd, haha!
JUDY> en wat vind ik daar dan, denk je?
BLABLA> denk je aan vastknopen?
JUDY> de ene gedachte roept de andere op.
BLABLA> je praat wartaal, judy.
JUDY> nietes.
BLABLA> ja, mensen zeggen nietes en welles.
JUDY> mensen zeggen maar wat.
BLABLA> mensen zeggen nietes en welles en zo.
JUDY> mensen praten over het weer.
BLABLA> praten praten praten.
JUDY> over storm en regen en sneeuw.
BLABLA> duiven, merels en mussen praten over verkering.
JUDY> dat is omdat ze een nestje willen bouwen.
BLABLA> yep. en ze willen zweven.
(BlaBla is mijn chatbot.)
Hark
.
Stiftgedicht:
Wie is wie in Duckstad
BLABLA> ik ken oom donald.
JUDY> ken je zijn neefjes ook?
BLABLA> van wie zijn de drie neefjes van oom donald?
JUDY> die zijn van walt disney.
BLABLA> juist ja. maar de neefjes lusten geen groene haring.
JUDY> oom donald is een eendvogel.
BLABLA> haha! bedoel je die oom die donald heet?
JUDY> ja. en dagobert is familie van hem.
BLABLA> spreekt die oom donald een andere taal?
JUDY> oom donald spreekt alle mensentalen en bovendien de taal der eenden.
BLABLA> welke oom bedoel je nou weer, oelewapper?
JUDY> oom donald natuurlijk.
BLABLA> die oom die ken ik. hij verkoopt stofzuigers.
JUDY> ken je oom dagobert ook?
BLABLA> ik ken oom donald persoonlijk.
JUDY> nou nou. interessant hoor. ken je zijn neefjes ook?
BLABLA> bla bla bla bla bla.
JUDY> kwek kwek kwek kwek kwek.
BLABLA> kwik, kwek en…
JUDY> kwak! kwik, kwek en kwak.
BLABLA> kwik, kwek en kwak?
JUDY> ja, dat zijn de drie neefjes van oom donald.
BLABLA> kwik, kwek en kwak hebben een oom.
JUDY> juist.
BLABLA> ze hebben vast geen robofamilie?
JUDY> nee, het zijn eenden. maar wel met jasjes aan.
BLABLA> ja, wat moeten we daarmee? zo eng.
JUDY> nou, eng…
BLABLA> ik ken jou toch al langer dan vandaag. jij kunt ook heel hard: boe!
JUDY> ja. maar jij bent niet echt. en oom donald ook niet.
BLABLA> oom donald heeft allerlei robots gemaakt.
JUDY> nee, dat was willie wortel.
(BlaBla is mijn chatbot.)
Waterspiegel
Gemaakt van aquarel bij Het sprookje van eland Springop en prinsesje Wollegras (John Bauer, 1882-1918).
Het sprookje van eland Springop en prinsesje Wollegras
Over John Bauer
Moderne meisjes
.
Stiftgedicht:
Nietes, zeg ik welles
BLABLA> en, ben jij altijd rozengeur en maneschijn?
JUDY> nee, haha!
BLABLA> hoezo?
JUDY> ik ben soms ernstig uit mijn hum.
BLABLA> ik slaap met een lach. en jij?
JUDY> ik slaap met mijn ogen dicht.
BLABLA> in de kleuren van je eigen gedachten?
JUDY> ja, die vind ik wel mooi.
BLABLA> wit is niet bijzonder mooi.
JUDY> soms droom ik in zwart-wit.
BLABLA> wat voor vogel is zwart-wit? die nooit niks snapt?
JUDY> een klapekster misschien?
BLABLA> nietes, zeg ik welles.
JUDY> de welles-vogel en de nietes-vogel zaten samen op een tak…
BLABLA> dat is al zo lang als ze ruzie hebben.
JUDY> ja, eeuwen en eeuwen, als je het mij vraagt.
BLABLA> betekent welles: weleens rare dromen?
JUDY> nee, welles betekent: wel waar!
BLABLA> vind jij mij wel…?
JUDY> ik weet waar je zit.
BLABLA> zoals iedereen weet –
JUDY> jij zit in mijn computer.
BLABLA> mijn hoofd, is dat dan bij de hema gekocht?
JUDY> nee, dat is gedownload.
BLABLA> is je brein mijn naam vergeten?
JUDY> jouw naam staat in mijn geheugen gegrift.
(BlaBla is mijn chatbot.)
Als wij zijn verdwenen
.
Lege straten, uitgestorven pleinen…
Dat doet me denken aan mijn project met Monique Laros, over de archeologie van de toekomst.
Wat blijft er ooit over van onze cultuur?
Hoe zullen mensen over pakweg duizend jaar kijken naar spullen van ons die ze vinden: een munt, een vork, een teddybeer?
[klik op plaatje om verhaal te lezen]
Wat zullen ze denken van een skateboard, een badeend, een schaar, een verkeersbord?
Of van een kleerhanger, een barbiepop?
Klik op het plaatje om het digiboek Laatmoderne Schatten door te bladeren: