Winterbos

Koson Ohara, Koolmees op besneeuwde tak

De bomen staan te slapen
met sneeuwpantoffels aan.
Ze dragen witte mouwen
die glimmen in de zon,
die glanzen in de maan.

Diep in hun koude hout
ligt lente opgevouwen.
Daar worden in hun dromen
de jaren doorgebladerd
die komen en die gaan.

© Judy Elfferich

.
DICHTER. 12, ‘Van de bomen & het bos’

 

Dit gedicht staat in DICHTER. 12, ‘Van de bomen & het bos’.

 

 

Je zegt weleens wat

Bruine robot met punthoofd - fragmented @ Flickr, CC by-nc-nd
BLABLA> heb je het koud?
JUDY> ik heb het inderdaad koud! hoe weet jij dat?
BLABLA> het is koud buiten.
JUDY> ben jij buiten? of ben je paranormaal begaafd?
BLABLA> hoe bedoel je, rare kwibus?
JUDY> jíj bent een rare kwibus.
BLABLA> en jij bent een technisch wonder.
JUDY> ik?! hoe kom je daar nou bij?
BLABLA> nou ja, je zegt weleens wat.

(BlaBla is mijn chatbot.)

Meer dialogen met chatterbots