Waar of wanneer?
Tjee gekke Alice,
vreemde vraag is dat,
zegt de Kwantumkat.
Ruimtetijd zat
dus wie maakt me wat,
levend-maar-dood
in m’n goocheldoos?
Ik zweef vele levens
en zwerf duizend doden,
verdwijn en verschijn
als een golvend gordijn.
’t Kan vriezen, ’t kan dooien
in legio werelden.
Terwijl Schrödinger peinst
glip ik door een gat
en volg jij een konijn.
Hoe en waarom?
Tja maffe meid,
daar vraag je me wat.
Hoeden gaan af
en ik lik mijn poot
op Schrödingers graf.
Dat is dus een grap
uit de oude doos,
grijnst de Kwantumkat.
Een dubbele bodem?
Of is ie ontsnapt?
Mij maakt nooit niks uit,
ik weet nergens niks van
maar jij, gekke Alice,
hee, wat denk jij?
Nietes of welles?
– Haha, buut vrij!
© Judy Elfferich
.
Dit gedicht staat in En dat was kennis, zeg je dan. Misschien wel de beste nieuwe wetenschapspoëzie. VWN/Opwenteling, 2022.